شهر پیغمبر پر از بیداد شد         آسمان لبریز از فریاد شد

نخل ها بر سینه و سر می زدند       طایران عرش پرپر می زدند

چشم جبریل امین مبهوت بود      غرق ماتم عالم لاهوت بود

کینه وزی را عجب آموختند       قلب مادر را به طفلش دوختند

آن در و دیوار گلگون گشت وای    فرق حیدر غرق در خون گشت وای

ضرب سیلی دیده ای را تار کرد     مجتبی با زهر آن افطار کرد

با غلاف تیغ بازویی شکست      شمر روی سینه مولا نشست

روی مه را جوهر نیلی زدند        دختری در کربلا سیلی زدند

درب بیت وحی را افروختند       خیمه اهل حرم را سوختند

از دل زهرا برون شد بوی عود     بوی یاس و آتش و اسپند و دود

میخ در پهلوی محسن را درید     تیر شد بر حنجر اصغر رسید

تیغ را قنفذ در عالم تاب داد      دست عباس علی در شط فتاد

بس نیام و تیغ در رقص آمدند    بوسه بر پهلو و بر بازو زدند

کیست زهرا آسمانی در سجود     بوسه دستاس بر دستی کبود

عادیان زین سو آن سو آمدند       بند بر دستان دست حق زدند

دست حق در بیعت زنجیر شد    شیر حق بین دوصد خنزیر شد

گنبد نیلی گریبان چاک زد      عصمت حق را عدو بر خاک زد

فاطمه یعنی زدن در کوچه ها    مادری را پیش چشم بچه ها

چشم عالم لب به لب الماس شد     خاک یثرب مست بوی یاس شد

عالمی خاموش و بی مهتاب گشت    ارغوان رخ، ماه عالم تاب شد

عرش حق هم زین جفا در هوش شد    ذوالفقار مرتضی بی هوش شد

کیست زهرا یکه یار مرتضی       هم زره هم ذوالفقار مرتضی

آه زهرا نعره های حیدر است        نی که دختر، مادر پیغمبر است

روضه رضوان به زیر پای اوست     سینه غم چاک از غمهای اوست

چشم عین الله گریان امشب است    بعدازاین ام ابیها زینب است

گفت حیدر ای تمام جان من        طفل و بازویت بلا گردن من

قامتم را ای وجودت قائمه           کلمینی کلمینی فاطمه

فاطمه چشمان خود را باز کرد      با نگه روی علی را ناز کرد

دست حیدر را گرفت آن نازین     گفت ای مولا امیرالمؤمنین

هرچه گویی من اطاعت می کنم     غم مخور خود با تو بیعت می کنم

فاطمه گردد بلا گردان تو      هستی زهرا فدای جان تو

گرچه می دانی تو نیت های من        یا علی بشنو وصیت های من

غسل ده من را به زیر پیرهن       صبر کن در بستن بند کفن

ای امیرالمؤمنینم بوترات    جای من شب پیش طفلانم بخواب

جان فدایت ای پناه عالمین     جان تو جان حسن جان حسین

یا علی پیش حسینم وقت خواب     جان زهرا کاسه ای بگذار آب

چادری پنهان درون خانه کن        جای من موهای زینب شانه کن

جان زهرایت علی جان جای من      بوسه بر چشمان عباسم بزن

یا علی شب بر سر قبرم بمان         هل اتی! بر کوثرت یاسین بخوان

گفت و گفت و دیدگان بر هم گذاشت    هل اتی را غرق در ماتم گذاشت

چاره ساز عالمی بیچاره شد          کوثر و دخان ز قرآن پاره شد

یاس گلگون علی چون جان سپرد      نی که زهرا بل علی افتاد و مرد

شاپرکهاییم و خاکستر شدیم        وای مردم وای بی مادر شدیم

جای سیلی تا ابد بر روی ماست        تا قیامت میخ در پهلوی ماست

رد خون سینه ات بر جاده است       خاک چادر مهر هر سجاده است

آه مادر کودکانت خسته اند         چشم بر دست کبودت بسته اند

ای که عجل گفتی و مرگت رسید        عجلی گو تا فرج آید پدید

( شعر از مرحوم ابوالفضل سپهر)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: